Urlop macierzyński trwa 12 miesięcy. Po tym czasie każda mama staje przed dylematem: wrócić do pracy, czy zostać z dzieckiem dłużej w domu. Żadne z tych wyjść nie jest idealne: zostanie z dzieckiem w domu wiąże się z utratą źródła dochodu, którym wcześniej był zasiłek macierzyński, a z drugiej strony nie każda z mam jest gotowa na zostawienie dziecka w żłobku czy z opiekunką.
Dobrym pomysłem jest więc powrót do pracy w niepełnym wymiarze godzin, na przykład na pół etatu. To daje mamie i dziecku czas na przyzwyczajenie się do rozłąki. Jeśli oboje sobie z nią radzą dobrze, nic nie stoi na przeszkodzie by po kilku miesiącach wróciła do pracy na pełen etat.
Jeśli zawód mamy na to pozwala, idealnym pomysłem jest praca zdalna. Pozwala ona połączyć pracę z opieką nad maluszkiem, choć i tu czają się pułapki. Roczne dziecko nie rozumie, że dotąd w pełni dostępna mama, jest od dziś w pracy. Będzie za wszelką cenę starało się zwrócić na siebie jej uwagę. Można oczywiście próbować odkładać dziecko do kojca i zapewniać mu w nim rozrywki: interaktywne zabawki czy grające i świecące książeczki. Ale nie liczcie na to, że Wasz maluch wytrzyma w kojcu dłużej niż kilkanaście minut. Trzeba więc nie lada pomysłowości i zręczności, by zgrabnie połączyć pracę z opieką nad maluszkiem.
Trzecia opcja to praca dorywcza lub jako przedstawiciel handlowy – tutaj nie jest wymagane „odsiedzenie” w pracy ośmiu godzin. Teoretycznie możesz pracować kiedy chcesz i jak długo chcesz, w zależności od twoich oczekiwań finansowych. Ale to praca niewdzięczna i, wbrew pozorom, bardzo obciążająca psychicznie. Podlegasz ciągłej kontroli zwierzchnika, który chce jeszcze lepszych wyników sprzedażowych. A ostatnim czego potrzeba maluchowi, jest sfrustrowana i znerwicowana mama. Jest to więc praca tylko dla silnych psychicznie mam, które potrafią zostawić pracę za drzwiami domu.
A kiedy Wy wróciłyście do pracy? Od razu po zakończeniu urlopu macierzyńskiego? Jak radziłyście sobie z rozłąką z maluszkiem?
