Wychowywanie dziecka to ogromne wyzwanie i sprawdzian dla rodziców. Szczególnie wiedzą o tym samotne matki, które na swoich barkach dźwigają cały trud macierzyństwa. Każdy dzień dla nich jest wewnętrznym polem walki z własnymi słabościami, emocjami oraz duchami z przeszłości. Żadna samotna mama nie może pozwolić, aby jej dziecko odczuło otaczające ją negatywne emocje. Jak więc sprostać skomplikowanej roli samotnie wychowującej dziecko kobiety? Oto kilka rad, które pomogą poradzić sobie z trudami macierzyństwa.
Mama nie zastąpi taty
Nawet gdy kobieta czuje szczególną niechęć do ojca swojego dziecka, nie powinna zniechęcać pociechy do niego. Nie warto wracać myślami do tego, co było i powodów waszego rozstania. Ciągłe rozmyślanie o negatywnych aspektach waszego związku nic nie wniesie w twoje życie. Należy pogodzić się z przeszłością, puszczając w niepamięć złe wspomnienia. Dzięki temu będziesz mogła lepiej skupić się na wychowaniu dziecka wolna od negatywnych odczuć. Dlatego, jeśli dziecko zapyta, dlaczego rozstałaś się z tatą, odpowiedź powinna być delikatna i rzeczowa, niestawiająca ojca w negatywnym świetle.
Często zdarza się, że dziecko nie ma możliwości widywania się ze swoim ojcem. W takim przypadku należy zadbać, aby miało szansę przebywania z innymi mężczyznami. Obcowanie z dorosłymi kobietami, jak i mężczyznami jest niezwykle ważne dla dziewczynek i chłopców. Dlatego do wychowywania swoich dzieci angażuj dziadków, wujków czy znajomych. Dzięki temu córki nauczą się odpowiednich relacji z mężczyznami, natomiast syn będzie mógł czerpać męskie wzorce.
Nie musisz być super bohaterką
Pamiętaj, że jesteś najważniejszą osobą w życiu dziecka i podstawowym wzorem zachowań. Jeżeli chcesz, aby twoje dziecko było uśmiechnięte i zadowolone, najpierw musisz sama tak się czuć. Ciągle narzekająca i niezadowolona mama z łatwością zabije wszelką radość w życiu dziecka. Zamiast ciągle uskarżać się, poproś o pomoc swoją rodzinę lub przyjaciół. Nie bój się zostawiać dziecka pod opieką innych. Musisz mieć też trochę czasu dla siebie. Wybierz się do kosmetyczki, kina czy na spotkanie z przyjaciółmi bez wyrzutów sumienia. W żadnym wypadku nie będzie oznaczało to braku odpowiedzialności. Od czasu do czasu możesz przecież zrezygnować z domowych obowiązków, by móc spędzić z twoją pociechą chwile na wspólną zabawę lub wycieczkę do parku czy plac zabaw.
Nadmierna troska nie wychodzi na dobre
Kobiety samotnie wychowujące dziecko bardzo często przesadnie ochraniają swoje pociechy przed wszelkim cierpieniem, jakiego one same doświadczyły. Takie działania mogą doprowadzić do zaniku pewności siebie i samodzielności dziecka. Aby tego uniknąć, pozwól mu na częste kontakty z rówieśnikami. Podczas nich dziecko uczy się radzić sobie bez mamy. Nie można go również wyręczać, już od najmłodszych lat trzeba uczyć dziecko samodzielności i przydzielać mu różne, na początek proste obowiązki domowe. Mama powinna być również stanowcza i zdecydowana. Nie może pozwalać dziecku na wszystko i przymykać oko na jego wybryki.
Dziecko nie jest twoim terapeutą
To normalne, że samotnym matkom brakuje drugiej połówki. Dlatego szczególnie mocno przywiązują się one do swoich dzieci, często w sposób przesadny. Dziecko pozostaje dzieckiem, a ty nie możesz traktować je jako swojego powiernika, partnera czy terapeutę. Nie można od dziecka wymagać rad i głębokiego współczucia. Nie powinnaś również zastępować swojemu dziecku rówieśników. Zabawa z mamą jest również potrzebna, ale zabranianie spędzania czasu z innymi dziećmi jest poważnym błędem.
Nie jesteś niczemu winna
Często samotne mamy przytłoczone są wysokim poczuciem winy. Ogrom obowiązków i ciągłe zamartwianie się sprawiają, mogą wywołać stres, rozdrażnienie i zły humor. Dziecko od razu wyczuje, że jego mama nie czuje się dobrze, więc dla jego dobra powinnaś wziąć się w garść i brać od życia to, co się da, bez obwiniania się i przeżywania po raz kolejny tego, co było w przeszłości.
Samotne wychowywanie dziecka nie jest proste. Za sam fakt, że jesteś mamą, należą ci się gromkie brawa. Pamiętaj, że dziecko nie jest niczemu winne, a ty jesteś najważniejszą osobą w jego życiu. Z macierzyństwa powinnaś więc czerpać radość, a nie paraliżujące poczucie winy.
